Hayat bu bahcede yürümeye benzer.
Delikanli yillar sonra dogdugu kasabaya döner.Sabah uyandiginda aklina
yillar önce evlenmek istedigi,
kasabanin güzel kizi gelir.
Kizin
güzelligi cevre kasaba ve sehirlerde bile dillerdedir ve kimler
...istediyse kiz bir
türlü olumlu yanit vermemistir.
Otelden cikar
ve gördügü yasli adama kizi sorar.Yasli adam az ilerde güzel bahce
icinde bir ev gösterir,
kizin orada oturdugunu söyler.Delikanli
merak eder,kizin nasil biriyle evlendigini.Bir kösede beklemeye baslar,
bir
müddet sonra yaslica kel pek te hos görünmeyen bir adami yolcu eder kiz
kapidan...Üstelik zengin bir adam da degildir....
Adam gittikten
sonra delikanli calar kapiyi,kendini tanitir.Sorar niye bu adamla
evlendigini kiza...
Kiz söylerim der ama bir kosulla....
Evin
arkasinda büyük bir gül bahcesine götürür delikanliyi ve der ki:
Bu
bahcenin en güzel gülünü bana getirirsen söyleyecegim sana niye bu
adamla evlendigimi...Ama asla geri yürümek yok bahcede,arkana bakmak yok
en güzel gülü istiyorum sadece...
Memnuniyetle der delikanli ve
girer bahceye....
Cok güzel sari bir gül durmaktadir karsisinda tam
elini güle uzatmisken pembe bir gonca görür az ötede,ilerler...
Ona
uzanirken kadife kirmizi bir gül ilisir gözüne ilerde...
Derken.....Birde
bakar bahcenin sonuna gelmis...
Kiza verdigi söz gelir aklina..Geri
dönmek yok...
Ne yapsin..Mecburen buldugu alelade,hatta solmaya yüz
tutmus bir gülü mahcup bir sekilde götürür kiza....
Kiz gülümser
gülü görünce..
''Bilmem aldin mi cevabini''der delikanliya.....
Hayat
bu bahcede yürümeye benzer. alıntıdır
__________________ “karma exists karma works folks.” |