Menekşe Gözlü Kıza...
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Gel..
sen
yoksun
bütün sokaklarına kar
yağıyor ömrümün
nefesim
üşüyen
bir gelincik ayazı
bütün geceler
aysız
durmadan bir ezgi savruluyor dudaklarında gecelerin
hüznün uzayan saçlarında kimsesizliğim
kanıyor
yağmalanmıs bir ömrün
ortasından sızarak
yaralı gönlümün
ırmaklarına doluyor
gel
her gece bır deprem oluyor
ey
çağlayan bir suda yittirdiğim menekşe gözlü kız
seslen bana nerdesin, hangi uzak
şehirdesin
bir rüzgârın kanatlarına
vursam duyulur mu sesim
gel
erişilmez uçurum diplerinde kaldı
özleyişler
yaralı ceylanlar sekiyor
bakışlarımda
tomurcuklar öksüz,
serçeler dilsiz
her durakta boynu
bükük bir çocuk üşüyor
ve ben bu
yağmurlar dolusu yalnızlığımla
bütün bulutlardan sana koşuyorum
gel
yürekler boş, bakışlar
anlamıyor beni
her akşam
vakti,
el ayak sesleri çekilirken
caddelerden
vurup yüreğimi narlı
sevdalara
yıldızlara ağladığımı
kimse bilmiyor
kimse bilmiyor, her
gece
dudağımda bir şiirin kanadığını
ey yavru bir kuş gibi
düşlerimin arasından uçup giden uçarı
kız
yaşım on beş idi, yüz oldu,
binyüz oldu
yaşlandım yaşamadan
aşkı ve baharı
farkında değilim
şimdi,
geçen günlerin değişen
mevsimlerin
yağan karlar altında
kaldı kalbim
gel
geçmiş bahar
sokaklarına çıkar beni
bahçesi
tarumar bir çiçeğin kirpiğindeyim
bir kar çölünün ortasında
bir insan mahşerinin içinde
yapayalnız
her bakışta bir hüzün,
her hüzünde bir bakış kanamada
bir sonsuz rüzgar başladı gittiğin
yerde
gel
gel
bahar sokaklarına çıkar beni
yıldızları sönmüş bir gecenin
sayfalarında ışıksızım
özlemler
damıtıyorum durmadan karanlığın yapraklarına
kalbimin üstüne üstüne yağıyor kar,
göçüp gitti kuşlar çoktan ve ben
bölüp iklimlere o sevda tılsımı
türküleri
işleyip alnımın
çizgilerine tel tel
kalbimi sana
rehin tutuyorum
gel
hasret ki
yolları kanamalı ağır bir hüzündür
geçip giden günlerin terkisinde
rüzgâr koyaklarını yitirdi, sözcükler
büyüsünü
her mısrada çığlık çığlık
yüreğim
gel
ömrümün bütün
sokaklarına kar yağıyor şimdi....
Nuri Can