Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
LEKESİZ OLMALI AYRILIKLAR
Şaşkınım gururun, saygının yitişine ayrılıklarda.
Yaşamın bana öğrettiği, kötü kokular geliyorsa yok zorlamanın yararı..
İnat edilirse sonuç, felaketçe bir kopuş…
Oysa ayrılıklar da başlangıçlar gibi sessiz olmalı…
Araya girdiyse ötekiler, başladıysa kar çiçekleri güneşle dansa,
yalanlarla grileştiyse mavi,üşümeye başlayan ruhların ne ilaçı vardır ne hekimi…
Buz gibi olduysa yürekler yararı yoktur geri dönüşün..
Bir sans daha denirse başlar titreme nöbetleri..
Ne niçin,”keske”lerde dolanmak
öfke ,kin,intikamla suçlar üretmek daha da yaralar ayrılıkları..
Yaşanmışları güzelliğince oldugunca bırakmak varken
Kirletmek neden ve niye?
Bir zamanlar “sevdiğim,herseyim”dediğinde
kara bir leke gibi kalmak hem de kendi sürdügün bir leke
verilen bir hakmı ve kime niye_?
O yasanan ve yasatılan,güzel,doyumsuz anlar eger ki bir sucsa hataysa tek kişilik degildi işlenirken oysa
Tükenişe geçildiyse vazgecmek gerek saygıyla bir zamanlar “vazgecilmezim”denilenden,daha da karartmadan maviyi
sunulan güvenle verilmiş
Yasam defteri sonlanınca,üşüyüp yoruldugunda;
ruh nasıl tertemiz beyazlar içinde bırakıp gidiyorsa bedeni;
onur,gurur zedelenmeden suçlamaya girmeden
lekesiz ve sessizce olmalı ayrılıklar…
(aLınTı)