Öncelikle söze Ocean'ın Not'undan başlayalım. Gerçekten kişinin kendisini kaptırdığı zaman o güne kadar sahip olduğu bütün değerler silsilesi afallama sürecine giriyor. Nihilizm, varolan değerler sisteminin yok sayılmasını baz almaktadır. İyi-kötü, güzel-çirkin, doğru-yanlış, maddi-manevi, Tanrı vs. Bu ikilemlerin yok sayılması taa Sofistlere kadar, Septiklere kadar uzanır zaten. O yüzden ilk Nihilistler Bu iki akımın öncüleri kabul edilir. Varolan değerler insanı aldatandır, köleleştirendir, mahkum kılandır, sömürendir. Bu yüzden bütün bu karmaşık düzenden sıyrılabilmenin tek yolu bu değerler sistemini yok saymaktır. Nietzsche'yi etkileyen filozoflar vardır elbette; ama aslında onu etkileyen en büyük kişi babasıdır. Babası bir kilise görevlisi olduğu için kilise-halk ilişkisini çok rahat gözlemlemiştir Nietzsche, Hristiyanlığın halkı ne denli sömürdüğünü, halkın dini duygularını nasıl körelttiğini görüp 18 yaşında evden kaçıp giderek kendi değerler sistemini kurmuştur. Yazıdada zaten temelde bu fikriyat işlenmiştir. Ama daha çok varolan değerlerin insanları körelttiği ve bu sayede sığınacakları bir liman arama girişimlerine ittiğini ve nihayetinde yine de hiçbirşeyin değişmeyeceğini anlatmaktadır. Betimlenen Nihilizm bir kurtuluş yolu olarak aksedilmiştir; ama bu bence insanı dahada fazla karamsarlığa ve umutsuzluğa itmektedir. Ki yazıdada zaten bu karamsarlığı ve umutsuzluğu fazlasıyla görmekteyiz. Yazıda varolan herşey olumsuzlaştırılmış olarak betimleniyor; ama unutulmamalı ki siyahta bir renktir.