Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
LEYL-İ LALEZAR
Her gün batımında düşer gölgeleri umudun..
Sessiz biri vardır saklanmış sığınmış…
Duyan gören olmaz sineye çekilmiş..
Gecenin altın laleleridir yıldızlar…
Gökyüzü lalezar..
Sevinir sessiz köşesinde.
Başlayacak düşleri kadar tatlı umutlar.
Gün batımı başlar yaşamaya dosttur sokak lambasıyla…
İlle her akşam uğrar iki laf etmeye..
Bazen havadan sudan konuşurlar…
Aslında dertlidir lamba…
Sıkıldım der hep aynı yerde durmaktan…
Ama en çokta şu karşı evin penceresi…
Bilsen ne çok üzüyor beni
Şaşırır adam soran bakışlarla..
Ah der küçük bir kız var orda hasta inliyor..
Öylesine ümitsiz ki ölümü bekliyor..
Senin gökteki lalelerden toplasan biraz serpiversek odasına
Hani belki mutlu olur yaşar fazladan bir kaç gün daha..
Yavaşça yürümeye başlar adam..
Hafiften yağmur çiselemekte birden
Dur der aklıma ne geldi! döner sokak lambasına derki..
Şu karşıdaki yaprakları solmuş dalları kuru ağaç var ya
Şimdi topla tüm enerjini bak o ağacın dallarına..
Lamba anlar hemen ne demek istediğini
Bütün gücüyle üfler enerjisini…
Yağmur tanelerinin dalların üzerindeki pırıltısı daha bir canlanır…
Birden ağacın üzerine yıldızlar düşmüş gibi ışıltılanır.
Küçük kız görüverir bu ahengi sevinir neşelenir..
Büyük bir mutlulukla annesine seslenir..
Anne gel ne olur gelmeli görmelisin!
Bak benim ağacıma gökten yıldızlar yağıyor
Anne hani oda hastaydı ölecekti bakkalın oğlu öyle demişti?
Bak canlanıyor ölmeyecek!
İşte o an gök yüzünden bir yıldız kayar
Küçük kızın gözlerine ve oradan bedenine..
Sokak lambası ve adam memnun gülümsemek de
Derki adam bak gördün mü? Burada ki varlığının sebebi
İşte ben bu nedenle çok severim gökteki lalelerimi…
Artık sende bir yer yüzü yıldızısın…
Gece inince yalnız yürekleri aydınlatacaksın
Düşer son pırıltısı lambanın kaldırıma
Vakit dolmuştur artık gün doğmakta…
Yalnız adam saklanır yine gölgesine
Gün batımından önce bakmayacaktır gökyüzüne…
ŞÜKRAN AYDOĞAN