İnsanları ikiye ayırıyorum.Seni tanıyanlarseni tanımayanlar.
seni tanıyanları ikiye ayırıyorum.Anlayanlaranlamayanlar.
Seni tanımayanlara yabancıyım.Seni anlamayanlara düşman.
Garip rüzgarlar esiyor başımda.Kavak yelleri desem değilkasırga gibihortum gibi birşey.
Kendimi de etrafımı da yok etmek istiyorum...
Sonra seni hatırlıyorum.
Birden zindanım aydınlanıyor..
CEMİL MERİÇ