Tekrar Sustu..
Çok sevdim onu...
Tertemiz sevdim...
Adımın anlamına mıhladım yüreğim adına astım!
Çok sevdim onu.
Adamakıllı bekledim beklemekse.
Sabretmekseinsana yakışmazdı benim sabrım!
Canım yand"ne tatlı" dedim "verdiği acı"...
Doyulmaz hazları tattırırken bana
kendimde değildim ki tadına varayım!
Hep hak verdim.
Her zaman "yarın anlayacak" dedim. "acele etme"...
"Geliyorum" dedi
kendimi bile kovdum yanımdan yabancılık çekmesin diye.
Gelmedi!...
Kovduğum ben de gelmedi geri...
"Seviyorum" dedi nefessiz kaldım.
Dünyanın bütün dillerinde duydum dediğin
dünyanın bütün dillerinde gıkım çıkmadı.
Kalakaldım
en yerinde duramayan durağanlığı tattım. Sonra sustu...
Haftalarca duyamadım bir hecesini.
Aramadı
sormadı...
Aradım
sordum...
Cevabı "sus"tu
duydum... !
Zaman geçtİ
dedi ki "içim seni çekti
Tanrı boşa geçen zamanlar için gözyaşı döküyoryüreğim seni seçti!
" Sarsıldım"sonunda" dedim! "Bak sabretmeye değdi... "
Uyudum O'nunla koynumda uyandı! O vakit ilk defa huzuru duyandı...
Gözlerinden okudum mutluluğunu sözlerimle dokudum yüreğine.
Seviyordu beni!
Aylar sonra gelen itirafları duyarken bir bir
Tanrı'ya dua ediyordum ayrı geçen zamanlar için!
Aylar geçmese kıymetimizi böyle anlayabilecek miydik?
Bu denli acıkabilecek miydik bize?
Ben ayrı geçen zamanları ipe dize dize ve ağlayarak
yalnızlığımın anne şefkati kokan sırça salıncaklarındA
meğer apaçıklığın en can alıcı rengini sürmüşüm
adına özlem denen o gize!
Her dokunuşum bir ilkti O'na...
Her öpüşüm tanımıydı titreyişin!
Boyut değiştirip tadına varıyordukhiç ama hiç bitmeyişin...
Tanrı mucizelerini bir rutine çevirmişti artık.
Şaşkınlığımızı gizleyemiyorduk.
Nasıl da hızla gelişiyordu herşey soluklanıp da izleyemiyorduk.
Her taş yerine oturmaya başlamıştı hayatımızın ıstakasında. Acelemiz yoktu...
Nasılsa kader atacaktı istediğimiz taşı. Oaaae dönüyorduk...
Ama ayrılık bizden önce davrandı
ve tam da oyunun en heyecanlı yerinde oaaai yüreğime çaktı...
Ve Tekrar gitti..
VeTekrar Sustu
alinti