~*fincanlar bile telve tutmuyor artık..
Gülüşünü ufkuma asıp da gittiğinden beri
Burada yeşermedi hiçbir bahar..
Hala yaşadığını sanıyorlar bu evde
Yüzümün tebessümüne aldanıp da
Kapımı çalan arkadaşlar...
...
Oysa ki
Çoktan düştü duvarlardan gölgen
Artık kapının tokmağına iliştirilen gazeteler yok...
Şimdi nerde
Burnuma gelen kızarmış ekmeğin kokusu?
Uykusuz geceler eskisinden daha çok...
Ben,
Seninle uyandığım sabahlara vurgunum...
Ne güzeldi öyle değil mi
Öncesinde yaşanılan karanlık?
Sen eksik etmezdin rakıdan sonra kahvemi
Ama o günden sonra
“Fincanlar bile telve tutmuyor artık... |