Bu Benim Kavgam.
Hangi sabah gerçekten , uyanmak istedin
Ve hangi sahnedeydi , gerçek olan hislerin
Önemi yoktur , sabah aynı uyandıkca düşlerin
Ayna karşısında , göz bebeklerinle izledin
Her gün ; daha da derin , daha da keskin hatlar ; belirdi yüzümde
Gözlerimde kızıl tonda , ellerimde kir tadında , hala onlar
Sigara , alkol ; uyuşmakta beynim
Yazmak ; izlemek gibidir hayatının filmini
Ve takıldığın her satırda , hatırlarsın hepsini
Giden kadar ağlayan , yanında kalan anlayan
Değer verip de almayan , değer verince kalmayan
Bu ben Çağrı! yada Atik benim sesim
Bedel ; sıkıldım artık , ödenir kesin
Şimdilerde , gerçeği biliyorum
Mutlu yada mutsuz kendim için yazıyorum. |