Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Masanın başına oturup boş boş bakıp daldığın oldu mu sevgili? Ne düşündüğünü bilmeden düşünmek, kendini dipsiz bir kuyuda hissetmek... ne acıdır bilirmisin? Yarınların seni korkutması, en önemlisi de umutlarının yok olması... ve ne düşündüğünü bilmeden düşünürken, gözlerinden yanaklarına soğuk soğuk akan yaşlara dokunmak; bilmeden, hissetmeden ağlamak... ve yalnızca bunun, kalbine akan acısını hissetmek... Yanaklarımdan süzülen yaşlara aldırmıyorum da, kalbime yağmur gibi akan sensizliğin acısına dayanamıyorum... Sensizlik kalbime saplanan bir hançer gibi acı veriyor bana, aşkıma.
Seni yarını olmadan, düşünmeden sevdim, yarınların hiç gelmeyeceğini düşündüm hep sevgili... ama zaman akıyor sevgili; isterdim ki zamanın önüne beraber geçelim, beraber yaşayalım bu aşkı. Zaman bizi geride bıraktı sevgili. Zaman ve Mekan... Ayni zamanda olsak da farklı mekanlardayız işte. Belki de asla ayni mekana düşmeyeceğiz sevgili, ne dersin? Bu gerçeği ne kadar inkar ettim biliyormusun? Ama nerden bileceksin ki; hep kendimi, ikimizi aldatmışım. Ayni mekanda asla olamayacağız gibi görüntülüyor zaman.
Belki gerçeklerden kaçmamın sebebi aramızdaki büyünün bozulması. Ama kaçmasam da büyü bozulmaya meyilli gibi sevgili... Zaman ve uzaklığa karşı savaşmaya çalıştım seninle bugüne kadar. Artık savaşacak gücüm kalmadı sevgili... Çünkü sen savaşmaktan vazgeçtin. Belki de hâlâ daha savaştığını düşünüyorsun ama sen savaşmaktan çoktan vazgeçtin sevgili. Artık gücümün kalmadığını hissediyorum. Tek başıma savaşamıyorum sevgili. Aşkım bitmeyecek ama yaşatamayacağız. Onu tek başıma yaşatamam biliyorsun; ve şimdi yalnızım sevgili.. Aşkımla tek başıma
Ne yazık ki zamana ve uzaklığa yenik düştük. En başta her engeli aşacağız demiştik, ama beceremedik sevgili..
Aşkımız filizlenmiş bir daldı, rüzgâr onu kırmayı başardı...
Ömrün oldukça kalbimde hep aşkın olacak ve yaşayacak...
Seni seviyorum sevgili.. Senin de sevdiğini biliyorum ama..