Hani “Çık gel!” desem en uzak yollardan bana varırdın?

Hani imkânsızlık denen bir şey yoktu? Hani seven her engeli aşardı?

Yeminlerin, sözlerin hani? O büyük sevdan nerede hani?
Şaşkındım
Yıkık ve viraneydim sen gittiğinde

Gitmezdin! Ya sevseydin ya da yokluğuma dayanamaz gelirdin

Ama gittin ve ben bakakaldım arkandan
“Seviyorum” diyemedim
Yalanların, yanlışların, hataların ve de pişmanlıkların hepsi Senin olsun gelme!

Gittiğin yer, hiç olmadığın dünyamdan daha fazla mutluluk vermeyecek sana bilesin!

Affım yok! Ne sana ne de yaptıklarına
Vazgeçmiştim
Rest Çekmiştim
Savrulmuştum
Harabe ve yok olmuştum sen gittiğinde

Yaşamadıklarıma pişmanlık şöyle dursun, yaşadıklarıma lanet olsun

Geri dönme şansımız olsa belki söylerdim

Tekbir şey kaldı içimde; “Seviyorum” diyemedim k başınaydım
Âşıktım
Yanmış ve de kahrolmuştum gittiğindeYaşamak bile istemedim

Ölmeye de cesaret edemedim

“Seviyorum” diyemedim

Dur! deseydim, kal! deseydim kalır mıydın benimle?

Gitme! Desem, dinler miydin beni?