Her akşam yalnızlığımla, sen varmışçasına uyuyorum
Her dudağını öpüşümde, içimde durulmayan depremler Her an gideceksin endişesiyle, fırtınalar kopar kalbimde
Ve her yüz yüze geldiğimizde sana bunları hissettirmemek için
Kahkahalarla gülüyorum
Görmesen de gözyaşlarımı
Taşıyor denizlerim
Kıskançlıktan boğuluyorum
Ve her sana gelişimde
İçimde volkanlar alevlenir
Lavlarım akar dağlarımdan
Bu yüzden kimi zaman
Patlamak üzere bir yanardağ
Kopmak üzere fırtına
Sarsıntılı bir deprem olabilirim
Sana anlamsız ve karmaşık gelebilirim
Bu içimdeki doğallığın intikamı
Ve bu dengesizliğin adı AŞK