Çevrimdışı

biliyorum sana giden yollar kapali usteliksende hicbir zaman sevmedin
beni.ne kadar yakindan ve arada ucurum insanlar,evler,aramizda
duvarlar gibi uyandim,uyandim hep seni dusundum yalniz seni yalniz
senin gozlerini,sen baya nihayet sen olumum,kalimim ben artik adam
olmam bu derde duseli.simdilerde bir kopek gibi kosuyorum ,oradan
oraya,yoksa gururlu bir kisiyim aslinda inanki,hanisigamiyorum yari
dolu bir bardaktan su ictigine ve icim goturmez ,kenarindan kesilmis
bir ekmegi, kac kez sana uzakatan baktim.5.45 vapurunda hangi sarkiyi
duysam bizim icin soylenmis sanki peki ayni anda ask kac kisiyi nasil
aptallastiriyo. nasil unutmusum senin bir baskasini sevdigini cocukca
ve seni uzen girisimlerim oldu.bagisla,bir daha asla tekrarlanmaz
hic biri rastlamamak icin elimden geleni yaparim.bu boyle pekde kolay
degil,gelci alisirim seni yalniz duslerde oksamaya bunun verdigi
mutluluk az degilki cikar giderim bu kentden,daha olmazsa
sensizligin bir adi olur,bir anlami olur belki inan ,belli etmem seni
hic rahatsizetmem son istegimi soyliyi verim simdi bir gece yarisi
yaziyorum bu mektubu yalvaririm onu okuma carsamba gunleri