Çevrimiçi

Kundaklandı yüreğim dil vurgunu dikenli seslerle
Bir vâveyla düştü ellerime sadaka niyetine Melâl!



Şimdi risâlesini istiyorlar hiçliğimin..
Çok -sus- acıdın!
Bir -sus- konuş !
Bilmiyorlar sızımı dürttüklerini Melâl.
Bilmiyorlar battığını kelimelerin içime..
Oysa canıma kastediyor sustuğum her bir hece..



Yolcusu yitik çıkmaz bir yolda kurban oldum ben Melâl
Aransa bulunmaz silüetim.
Saçlarıma zifiri rüzgârlar değdi..
Kayıptır gölgesi ellerimin Melâl!…



Avuntudur libasım
Yüreğime eğreti ateşten bir avuntu!…
Namusuna hâlel gelmez bir yalnızlık alnıma yazgılanan
Nişangâhı iki damla yas..!
ve hep gece
Şakağımdan süzülen koyu bir ahla boyanan..





Dilimdeki ezberleri bilmezdim önceleri..
Ne çok körpeydim acıya Melâl
İçime ağan sızıya ne kadar çöl…
Ateşlere uzanmış meğer
Tutunamadı
Yan(ıl)dı körpe ellerim!
Bu yüzdendir Melâl
kavrukluğu yüreğimin!..
Artık ellerimi dualara veresim var …
Gömülüp secdelere ağlayasım..
Aminlerce sus-asım var Melâl!..





Şimdi gökyüzü ağlar bîçâreliğime..
Kuşlar uğramaz tenhalarıma Melâl!
Hangi duvara yaslasam başımı
Yıkık bir harabe gibi kalırım..
Zehirdir suyun tadı bende..
İklimlerin yoktur baharı..
Kış ortası açan çiçekler gibiyim Melâl!
Senden öte kimseler ilişmez ıssızlığıma.
Kimseler seslenmez kuyularıma.
Sızlar savunmasız kırgınlıklarım
Kanar avuçlarım…
Hadi ellerinle sarmala kırıklarımı..
Merheminden sür dilime
Duala beni Melâl!
Sesime sarayım seni soluğuma..
Saçlarıma dolan
Düşme gözlerimden
Asıl kirpiklerime!
Saklan!
Saklan kimseler görmesin seni Melâl!…

__________________
Flōrēbō quōcumque ferar