Clementine,
Sana bu şiiri yazarken,
Sanki beni köpekler kovalıyor,
Her zaman acı ve sevinç değil
Bazen korku da şiir doğuruyor.
Senin güzel yanlarının doğurduğu gibi
Bu kez de ebe sensin,
Güzel yanların şiir doğursun
Artık bu sancı bitsin...
Biliyorum bayan,
İpleri olmayan
Bir kuklayım hayatınızda,
Ya da bir barbie bebek,
Taşıdığınız çantanızda,
Buna razıyım,
Bunu istiyorum da,
Ama beni bencil kullanma.
Saçlarımı kopartma mesela
Kollarımı da
Bu arada,
Bacaklarımı da ısırma
Sana koşamam.
Saçlarım dursun
Öksüz kalır avuçların
Ve en önemlisi,
Kollarım.
Kopartırsan, sarılamam
Emziren bir anne gibi
Şefkatler giyinip.
Bir imge düşüyorsa
Geceleri gökyüzünden
Koynuma
Bir kovalamacanın
En çaresiz anında,
Sebebi mükemmel
Bir kadındır.
Gazetelerin,
Üçüncü sayfalarında
'B.D adlı şahıs'
Diye bir haber varsa,
Hiç tasalanma,
O benim adımdır
Ve bayan,
Kırgınlığınızın,
Düşündürdüğü kadar
Alçak bir adamsam
Yemin ederim,
İhanet eden,
Bütün kadınlar b'acımdır.
Bayan,
İsteğim aynı cephede
Savaşmaktı aslında,
Karşı cephelerde,
Birbirine kırgınlıkla
Ateş eden,
İki ayrı ülkenin
Kurşun askerleri olmak değil.
Farkında olmadığın
Farkında olamadığın,
Öyle mesihimsi
Bir ruhun var ki bayan
Hemen önünde eğil.
Bayan,
Kırılıyorum.
Hücrelerimi
Kırıp geçen bir salgın gibi
Senin yokluğun
Aynamdan kendine
Baktığın gün anlayacaksın
Nasıl içinde battığımın
Bu bokluğun.
Ve bayan,
Ya birlikte uçacağız
Harikalar diyarına,
Orada kimse rahatsız
Etmeyecek bizi
İki küçük veletten başka
Ya da savrulacağız,
Ben mezara,
Sen başkalarının
Yazmaya çalıştığı
Kırık masallara.
Dedde.