Çevrimdışı

Annem...
Sen bir dokundun benim yüzüme,
Her yanım bahar, her yanım bahçe
Avuçlarında hangi lisan vardı bilmiyorum,
Şefkat, hiç bilmediğim, hiç tanımadığım bir lehçe.
Eğilip hiç bakmadım içime ama gam keder de ölmüştür kanaatimce.


Annem...
Bir dokundun sen benim yüzüme,
Kırmızı görse yanaklarımı, nüfusa adını siyah diye kaydettirirdi herhalde.
Annem kusura bakma, çek elini.
Alışkın değilim sulandırılmamış halde yüzümden enjekte edilen saf sevgilere.
Bir şeyler aktı boğazımdan mideme
Kaydıraktan aşağı kayan haylaz meleklerdir belki de.


Annem...
Sen yüzüme bir dokundun benim,
Yanaklarım ıslandı.
Yanaklarım kaygandı, dikkat edemedim.
İçimde zincirleme trafik kazalarını engelleyemedim.
Herhalde ben öldüm, herhalde bu el de kesin tanrının dedim.


Annem...
Sen dokundun ya yüzüme,
Ben çok şey öğrendim.
Mesela, koca eşşeklikten çocukluğa kaçışın bütün kestirme yollarını
Alkolün sevinç halindeyken de kullanıldığını,
Ve senin meydana getirdiğinin gözleri damladığında kanıma
Az biraz İstakozlaştığımı...

Annem...
Sen dokundun ya yüzüme, o kimsesizlikte...
Hangi şiiri sıvasam çatlaklarıma sana çaktırmamak adına
Hangi şarkıyı katık yapsam nafile...


//Dedde.