Küçük yalanlar,
Tedirgin dokunuşlar,
Sahte ürpertiler,
Aşk…
-Pardon?
Gözbebeğimi emanet edebilir miyim acaba gözlerinize?
İyi bakar mısınız ona gittiğiniz yerde?
diye başlayan bir diyalogdu aslında yüreğimin infazı.
Ve ruhumu bedenimden sıyırıp verdiğim ilk kadındı “o”…
Yalnızlığımın miladı,
Ömrümün en muhteşem hatası,
“O” her şeye rağmen yalnızca benim aşkım’dı…
Hiçbir aşkı ömür boyu misafir edemez asla bir ten!
Mutlaka biri diğerinden çok sever her zaman
ve yalnızlık mükafatıdır sevene, az sevenin bıraktığı giderken
Sevdim olmadı yalanları,
Son kez de sarılabilir miyim bocalaması,
Ayak ucundan saç diplerine kadar bir titreyiş,
ve her giden,
“Kendine iyi bak” demeyi unutmazlar asla.
Kırmızı giyinen siyah dudakların,
Son kez kan emme arzusudur bu aslında…
Ezgin KILIÇ