Anne ağzımdan kan geldi dün akşam,
babam kendini vurmuş duydun mu
kedi söyledi?
Kedimin kuyruğuna canımı bağladı mahallenin itleri.
Bol gürültülü canım yanıyor,canım kuyruğumda anne.
Ben akşam üstleri kaybederim gözlüklerimi sokak aralarında.
Yoldan geçen biri basar gözlüklerime,kör olurum.
Beni vur anne el oğluna bırakma!
Polis de çağırmasın kimse,
beni senden önce vurur onlar.
Anne dur beni vur-ma,
sermayeni perişan etme...
Hem hangimiz iki eksiden bir tam etmedik ki?
Dikkat et!
Tren geliyor kalk rayların üstünden,
ölmek sırası bende.
Bugün on birimden gün aldım,
canım pahasına;
ben ucuza ölmem dert etme anne!
Hani şimdi üstümü örtün alüvyonlu topraklarla,
belki çiçekler yeşerir göğsümde.
Unutmadan söyleyeyim anne,
cebimde beş parmaklı kağıt var,
sıkıştırın avucuma uykuya dalarken ben yerin dibinde.
Eli elimde ölmek istiyorum...
Kendi ölümümü izliyorum şimdi cebimde mermi çekirdekleri,
çitliyorum bir bir,dudaklarım barut kokuyor.
Azrail uyuz oluyor sese, ya da canı çekiyor onun da bilmiyorum
yanaşıyor yamacıma,
selam veriyor…
-Ve aleykümselam,az bekle final çok heyecanlı …
Bak bak o da geldi şimdi sırtımdan vuracak beni!
Güzel kız vesselam değil mi?
Beni sevmese de…
Allah affetsin onu da,
gerçi o benden önce gitmişti.
Ama gitti diye üzülmüyorum ne de olsa;
inna lillahi ve inna ileyhi raciun...
Oğuz Bal