Pazar
Bu şehir her Pazar eliyle ağzını kapatır,
Miskin insanlar evinin kapısından dahi dışarı adımını atmaz,
Esnaflar kepenk kaldırmaya korkar,
Bazıları çoluk çocuk toplar
Şehir dışına pikniğe çıkar.
Boş sokaklarda ne olduğundan habersiz
Bir iki yetim oyun oynar
O kadar..
Meydanlara bir durgunluk,
İnsanlara bir yorgunluk,
Benizlere bir solgunluk gelir.
Bu şehirde;
Pazar günleri kasvet eli götünde dolanır,
Bütün Mutluluklarda volta atar.
Birde sensizlikler vardır tabi.
Ben Pazar günlerinin b'aşka rolünü oynarım ,
Her Pazar ayrıldığımız yere gider,
Sensizliği ziyaret ederim.
Gidişin aklıma geldikçe içime sinerim,
Ağlamam ama hep denerim.
Sonra susarım oracıkta..
Her Pazar bir Aşık boğulur
Şehrin gözçukurlarında...
Susarım, susarım, susarım..
Şehri tehdit eder suskunluğum.
İçini boşaltan bu şehire
Ondan beridir Hafta sonu yakıştırması yapılır...