Batan Kırıklar
yüreğinin geçici işçisiydim...
ne karnımı doyurabildim,
nede emeğimin karşılığını alabildim.
sende senden önceki kurumlar gibi özelleştirildin,
birileri tarafından satın alındın...
sonra o birileri dedi bu işçiyi işten çıkartın !
çıktım, çıkarıldım !
çalışana her yürekte iş vardır
işine sadık olan herkes kazanır
kaybetmedim ben azmettim
ve artık iş aramıyorum
iş ilanı veriyorum yalnızlığıma !
öylesine..
işim; gönlümün haraphanesinde,
sana dair kelimeler üretmek !
pek bişey kazandırmıyor ama doyuruyor,
sustuklarımı kalem dudaklarımdan çekip alıyor..
zaman geçti altımızdan !
aylardan ağustos,
günlerden, hergün olduğu gibi seni aradığım bir gün,
yine sahnedeyim,
yine kader en acı senaryoları verdi elime ,
yine sensiz bir hayatın başrolündeyim !...
kelimeleri eksik cümleler olurya..
nasıl yaşarsam yaşayayım
nerden tutarsam tutayım
bir anlam çıkaramıyorum !
hangi kelimeye dokunsam sen kokuyor
sen koktukça hislerimde..
kalp kırıklarını kanla karışık vücuduma pompalıyor
ne zaman sen desem
kırıklar sanki seni benden kıskanıyor
ve heryerimde hissediyorum batan acıları !
gidişinden nurtopu gibi bir yalnızlığım oldu şimdi
sen dedikçe.. ondan istiyorum deyip ağlayan
kapı gıcırdadıkça geldin sanıp susan !
her çalan zile ben bakarım deyip koşan...
elektirikleri kesilmiş gözlerimin ferinin,
tedaş'a borçlu gibiyim !
gülsem gamzelerime haciz gelecekmiş gibi
işte öyle bir psikolojideyim !...