Sen hiç aşık oldun mu ya da öldün mü ?
Ya da ne bileyim işte hayatla irtibatını kestiğin oldu mu hiç ?
Biri iki görmüşlüğün, ayık kafayla ama.
Ya da sarhoş olmayı beceremeyip,
Eline yüzüne bulaştırmışlığın oldu mu hiç rakıyı ?
Cam kırıklarında yürümeyi dene,
"Acı yok, acı yok" psikolojisi ile.
İçinden bir sesin siktir çektiğini dinle,
Ama karanlık olsun hava,
Tan yeri ağarmadan daha.
Karıncalarla uygun adım yürü kaldırımlarda,
Şehrin başına bela ol,
Sabahı edemesin hiç bir gece bekçisi,
Polis sirenlerinde dans et.
Nezarethaneleri kokunla süsle,
Bir gecelik mahkumlara ölüm kokusunu tattır.
Sonra yine özgürlüğüne kavuşmuş sübyanlar gibi şen şakrak ol.
Ne bileyim hayatı rayında yaşama işte,
Aşık ol ya da öl.
Farkını fark ettiğin zaman,
Ki; tek farkı yazılışı,
Yaşama bağlan, biraz yapmacık tavırlarla.
Nihayetinde yanıma uğra,
Bir iki şaplak yeter sadece,
Hayat uykusundan beni de uyandırmaya...
Tenin tenime temas halinde kalsın,
Dudakların dudaklarıma...
Bak o zaman kalbim heyecandan nasıl düşüyor ayak parmaklarıma.
Ya da toprağıma sarıl, ona da razıyım.
Diyeceğim o ki; ya aşık ol ya da öl,
Seç birisini ve,
Yazılışları ayrı anlamları aynı bu iki kelimeyi anlından öp.