Nereden bilebilirdim ki?
Benim sandığım ellerinin meğer ellerime hiç dokunmadığını..
Benim dediğim kokunun,
Oysa tenime hiç bulaşmadığını
Yalnız bana bakacak dediğim gözlerinin
İçindeki bebekle henüz tanışmadığımı..
Seni düşleyip sana uyandığım günlerin
Rüya kadar gerçek olmadığını..
Söyle ! Nasıl bilecektim ! Nasıl !
Dudaklarımdaki 'sen'in, rüzgarın temasından ibaret olduğunu..
Attığını gördüğüm halde bir kalbinin olmadığını
Taşlaşan bedeninin, her yaklaştığında çakıllarıyla nefesimi tıkadığını
Keskinleşen sözlerinin menziline her girişimdeki tarifsiz acılarımı..
Her acı sonu aşk sanır olmamı.. Ne açıklayabilir ki !
Seni lanet olası erospu ! Bırak, artık atma şu oklarını bana.. İstemiyorum !
Uzak dur benden.. 1ay mutlu olup 1 sene üzülmeyi aşk sanmaya karnım toklaştı
Canımı yaka yaka aşkın nasırıyla yaşamak istemiyorum.
Ürünün olan enkazı bırak da defoL..
Hiç bir ateş yakamaz senin kadar canımı...
Sana olan hislerimin üzerine kokundan döküp ateşe verdiğim
Kalbimin cehenneminde mutluyum ben
Senin yakılışını izlerken kendi cenaze törenimi izler gibi olsam da
Havaya karışan dumanlarının ciğerlerime tekrar doluşu canımı yaksa da
Senden geriye kalanların
Tutuşturulamayacak kadar küçükleştiğini bilmek güzel..
Yok oluşuna içiyorum sevgili. . Hoşçakal !