Gittin, Tüm Şehirler İçine Kapanacak
Hatırla;
Hatrına düştüğüm ilk zamanları.
Ellerin ellerime değerken,
Gözlerinin seyre daldığı dudaklarımı.
Öz yerimden kopan o feryatları bastırırken,
Tek celsede boşaldığını hatırla.
Günü bitirmek isteyen Tanrı'ya,
Yine bizi ayıracak diye isyan edişlerimizi de unutma.
Toplarken bavulunu, bunları da al yanına,
Yeter ki, bana bırakma...
Sakla;
İlk hediyemizi,
İlk öpücüğümüzü,
İlk oturduğumuz koltuğu,
İlk dokunduğumuz yatağı...
Ve düğmelerini ilikle usulca,
Girmeden herhangi biri kalbine hunharca.
Yanaklarında bıraktığım çukurların da kusuruna bakma,
Hepsi senle birlikte yitecek ne de olsa.
Kanıtla;
Ardında saklandığın gerçeklerin saçmalığını,
Koynuna girdiklerinin yılanlığını,
Suçsuzluğunu,
Aldanmışlığını...
Hepsini yalanla!
En azından aşka kıymamak için, ihtiyacım var buna.
Ve lütfen hıçkıra hıçkıra 'ağla'
Tüm örümcekler uğruna!
Aldırma çıplaklığıma!
Kapı bucak dinliyorum artık, belki rastlarım diye sana.
Sen gittin ama,
Şimdi tüm şehirler içine kapanacak benimle birlikte.
Işıklar akmayacak, sular yanmayacak,
Doğal gazı da kablolarından kesecekler, harıl harıl kanayacak.
Sevgilim,
En kötüsü de,
Benden giderken, bir başkasına gelmiş olacaksın.
Ve benim en büyük temennim; 'Hepinize aşk koysun!' olacak.
Mutsuzluğuna bir kadehte Tanrı kaldıracak,
Ve bağıracak; 'Şerefe kara toprak!'
MerveCeylan.