Aşka çıkılmaz...Çarpar
Dokunun dağılacağım söz
Aklımın tüm iplerini kopardım
Yalınayak ölümler
Azrail çıplak sever
Ah gök, mavin astı kendi baharın en sonuna
Ellerin, ellerin sıyrılmalı tenimden
Dudağıma dokundun elinle
Dilimden şiirler döküldü her yere
Bağırdı fahişe...Gece...Kambur ay
Seni terkediyorum
Annemin kesiklerimi diktiği iğne ucu parlaklığındaki bir gecede
Adını sol göğsüme diktim
Acıtarak ve kanatarak en mahrem yerimi
Tövbe indiriyor melekler deste deste
Sevişeceksen serin suları tercih etmelisin
Üşümelisin..Titremelisin
Adam kanımı geri ver...Çok soluğum
Bana en fiyakalısından bir mezar getir adam
En kemik kısmıma et sapla..
Adın, adın akıp gidiyor şehir logarlarına
Kanalizasyon sen kokuyor
Bu faili meçhul cinayet sana
Gittiğin fahişenin kırık fay hatları
Bacakların da deprem..Dudakları sel
Harflerim ütüsüz..Buhar yok...Buhran fazla
Hızlı bas toprağıma kırılsın tüm kemiklerim
Palyaçolarım felç..Ağızlarını yamulttu gülümsemeler
Anne, ayrılığı yutkunmayı öğretmedin bana
Ondandır bu nefes nefese ölüşlerim...
Yoo Tanrım iki göğsümün arasına gömdüğüm sevgilimden bahsetmeyeceğim
Her gün düzenli bir şekilde intiharımı da edeceğim söz
Terbiyeli halini sevmem
Şiir terbiyesiz, fazla terbiyesiz
İyi bakın tüm harflerim sütyensiz....