Ne "sen" tek başına
Ne de "Ben" tek başıma hiç hoş durmuyoruz
cümle aralarında...
Virgüller ağlıyor yalnızlığımıza,
Noktalar hüsran içinde.
Ben ki;
Cümle sonların da "Üç nokta" bile kullanmam...
İki nokta koyar bırakırım.
Olur da üçüncü bir şahıs girer diye aramıza..
Şiirlerim kanıyor yalnızlığa, yokluğunda...
Yazamıyorum.
Sen...
diyorum, yahut
Ben... diye başlıyorum...
Gelmiyor gerisi...
Hep hüsran bu hikayenin bitişi...
Gel artık gidap bakışlım
''Biz'' diyerek başlayalım..
Yapalım şu hikayeye girişi...
Ve hiç gelmesin mutlu son...
//Ahmed Doğan