gece büyür sarmaşıklar uzunca
gözlerinin derininde
uzunca saklanır çocukluğun
sol iç cebinde
derin derin uçurumlar büyür
servilerin arasında
çocukluğun avcunu açar
sırtını verir yağmura
--
en zoru yukarı çıkmaya çabalamaktır
kendi yokuşundan
bir öğle vakti
güneş ellerine düşerken yarım
ölmeye yeltenmektir
bir güvercin gibi
öyle yalın
en zoru kaybolmaktır usulca
aynaların tozlu
yangın derininde
bir akşam esintisi
soluk soluk
ve yıkıntıların özü
vururken omuzların üzerine
zordur hepsi
--
biz yıldızlarını tek tek söndürenler
duvar diplerinde köpek tenhalığı
usul usul kanayan şiirleri doldurup
yarı boş yarı dolu yarı loş göğe
dudak kesiklerinden içenler
biliriz en zorları
--
gece büyür sarmaşıklar uzunca
gözlerinin derininde
ay ışı vururken
Metin Çalışkan