| anladım ki...
anladım ki...
insan ömrünün çoğunu
yolculukta kaybediyor
her bakışma yeni bir yolculuk için
bilet büfesi tadında duruyor
her öpüşme sonrası aralanan dudaklar
soğuğa açılan otobüs kapısı gibi
birileri mutlaka içerde kalıyor
anladım ki...
insan ömrünün çoğunu
yolculukta kaybediyor
herkes aslında yolculukta unuttuğu
bir şeylerini arıyor
kadınlar çantalarına
ekstradan hüzünde koyuyor
ve duraklarda mutlaka birileri ölüyor
anladım ki
aşk insanın sürekli
kendine olan yolculuğunun adı oluyor
Fatih Akça
|