| Gibisin
GİBİSİN
Parmakuçlarımda sürüklenen kahramanlar gibisin...
Cümlelerden kurulu ellerin ve gözlerin...
Ve biriktirdiğin gözyaşlarıyla ıslattığın sayfaları ,
Çevireceksin...
Hikayem bittikten sonra ,
Üzerinde başka kalemler yazacak diye kıskandığım sayfalar gibisin...
Bu şehir düşecek az sonra ,
Ve balerin esnekliğinde bir ayrılık geçecek içinden...
Rüzgarsız bir pelerin dalgalanacak ;
Yağmurla reverans...
Melodim sustuktan sonra ,
Başka bir enstrümanın notalarından akacak diye kıskandığım besteler
gibisin...
Kumdan kaleleri dalgalarca zaptedilen bir çocuğun ,
Denize attığı taşlar ölüyor...
Boğulmaktan değil korkusu , haklı çıkmaktan...
Ve rakımsız şehirlere mecbur bırakılmak...
Öldükten sonra ,
Üzerinde başkaları yaşayacak diye kıskandığım bir şehir gibisin...
Ve yolcusuz otobüslere mesken olmuş terminal yalnızlığında ;
Üşüyeceksin...
ismail...
|