Caddeler, hikâyeler, yağmurlar...
İzlediğin hayatlara kan yağdıran kırmızı bulutların her kütlesi Dinlediğin ölümcül hikâyelerin mikrop kapmış yara izleri Tozlu sandığında çürüyen, naftalin kokusuz yalnızlıkların Şimdikinden daha kalabalıktı şehirlerinin çamurlu caddeleri Elini attığın dalgalı, kumral ve acımasızca çizdiğin kaderin Güneşimi alır, boğazıma düğüm atar yutkunamadığım olur kederin Pamuk şekeri tadında bir hikâyeydi kırmızı başlıklı masalın Şimdi üzerimden atamadığım ölü toprağım ve sana ulaşamayan cevapsız çağrılarım var… F.Oguz |