Mevsim yazı-yordu.
Mevsim yazı/yordu.
Elim yazıyordu.
Dilim yazıyordu..
Geliyordun, her harf seviyordu seni.
Geliyordun, adın büyüyordu lügatta.
Gitmenle ölüyordu tüm eski sevgililerim.
Biliyorum, seviyordu herkesi aklın.
Biliyorum, dokunmadığın dna'ları günah sayıyordun dünya'ya kendince.
Biliyorum ki sen; beni seninle bile aldatmıştın eskiden.
Ağzın beni sevmek dışında, bana dair herşeyi söyledi.
Kulağın açıktı sesim dışında her tona.
Ve gözün gizemli bir fahişeydi dört bir yana.
Ben seni sevsem,
sen asarsın beni parmak uçlarına.
Ben seni severim,
tüm hastalıkları giyersin baştan ayağı.
Sen beni sevmiyorsun,
tüm şehir terk ediyor beni.
Geçiyorsun işte her kalbin merkezinden.
Değişiyorsun, olur olmaz aptallıkların kanıt buna.
Ve mevsim yazı/yordu yine.
Sonbahar geliyor yanıma.
Son kez yazıyorum yarına kadar.
Üzülme yakında yağacak beyaz kar.
Şimdi al kalemimi,
karala oturduğum şehri atlastan.
Karala lügattan ismimi,
Kar'a kadar vaktin var, göm ılık toprağa içimi.
Ve sen beni yordun,
mevsim kıskandı seni,
dünya kıskandı,
tüm işkencelere nispetti sözlerin.
Gamze GEDİK