Çevrimdışı

Bir kadın düştü içimden sessizce,
Bir kadını kalbimden yırtıp attım dün gece
Gelişi kadar görkemliydi gidişi
Gözler, anılar, tatlı kelamlar kurban edildi,
’Yok’un tanrısına.
’Var’ın tanrısı kayıplarda.
Giderken birkaç hatıra alıyorum yanıma,
Yokluğunda oluşacak içsel çatışmaları bastıracak kadar,
Ruhumu bedenime zincirleyebilecek kadar.

Bu kez yoruldum,
Bu kez gerçekten vuruldum,
Şakası yokmuş şarapnel parçalarının,
—Can yakıyor, kan akıyor-
Bu kez gerçekten yorgunum.
Oysaki gözyaşlarımla sulamıştım seni,
Morfinsiz çekilen düş sancılarıyla,
Tatlı bir aptallıkla,
Bir peygamber sabrıyla,
Çocuksu bir masumlukla ekmiştim,
—Bundan sonra yokluğunu biçmek boynuma şiddetle borç-
Ruhuma sahibinden bir hediyedir "ihanetim".

Bir kadın,
İçimden,
Düştü...