Çevrimdışı

Döktüklerimle seni suladım, büyümeni izledim.
Sana dikkatli bakmadım, büyüdüğünü görebilmek için.
Ve geldim işte şu an yanındayım.
İstediğim sensin, tüm sorularının cevapları sensin.
Aslında son işaret fişeğimdi, gösterebileceğim tüm ifadelerim.
Biraz alçaktan bağırdım ve sesimi sana duyurdum.
Belki de benim tüm anahtarlarımı gömdüğüm saksıda sen yetiştin.
Ben bu çiçeği severek yaşayacağım..
Ama ölüm de öyle bir şeydi işte, korktuğum şey seni bulamadan.
Basit bir başarıydı yaşamın tesadüfi bir gecesinde kendime geri dönebilmek.
Seni de yanımda getirebilmek.
Ve bunda rol alan sen,
Beni yalnız sen ağlatabilirsin çünkü elini kalbime soktun ve kavrayabildin.
Yalnızca sen…