08 Nisan 2011, 01:31
|
#1 |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Buğulanan Gözlerimin Içinde * Emre Halbad.
Buğulanan gözlerimin içinde, kırılan düşlerin
Uzantısal parçalarını sızdırmaya çalıştım hayata
Gardıroplarla kıyasladığım kalbime, biriktirdiğim sevinçlerimin firarına engel;
Üzgün, mutsuz, aŞksız bir çocuğun içindeki puslu hatıralar ''Nasılsın'' sorusuna da ''iyiyim'' demek saçma olur heralde
Pervazsızca neşter hasretini giderme tutkumu bıçağa dayanan sırtımı yarılırcasına bastırarak bastırdım
Ağladığımdan çok kanadım, sanki annem ölmüş gibi kokuşmuş hastane köşesinde
Zaiyatlarıma bir intihar daha ekledim mezarımı istimlak etmeden birileri
Adrenalini bol azaba karşı kırılan dirensin fragmanına bilet olarak kestim bileklerimi
Rahatça uzanılan mermerin bozuk simetrisine astım eleğimi
Varyasyonlarıyla itilafsız ilticaya kenet zihinsel isyanı
Eylemleriyle iç müfredatı telef eden, kuşkusuz o suret ablukaya almaktaydı
Banttan düşen kısık, cızırtılı bir ses kaydı gibi geliyor sürekli, sesi
Edindiğim el yapımı aynalı kırlentin parçalandığında otobiyografisi nasılsa?
Nasılsa, savaştan yeni çıkmış bir ülkenin ekonomisi, öyleyim işte
Sabırsız mülteci izmaritlerine zıvana bulma telaşına, yıllardır beklenen empati
Eskimiş radyonun bozulup tavan arasına kaldırıldığındaki radyasyon seviyesinde arandı
Nostaljiye uydurulmuş gibi yapıyor, dinlenirken tüm pop modeller
İçinde ''sen'' varmış gibi kusursuzca yazılıyor hatta bütün lirik şiirler
Çetrefilli hikayelerin hızlıca dönen semahları Ordudan haksız yere atılan subayın daha durulmamış selamları vardı
Konken mahlasına atılan zarın arka yüzünde
Ön izlemesiyle son bulan bir kitabın ensest debelenmesi kırdı tüm gençliği
Zararlı olabilecek her aŞkın tarafımca ebelenmesi Lakırdı niyetine söylenen damar şarkı kanadı, durmadan kanadı
Evvelimde, sahiplenmeye muhtaç mutluluklarım, sebepsiz sıradanlıklarım vardı
Darlandığımda sığınacak şirinliklerim
İç karanlıklarıma ışık tutan bir sevenim vardı, dün
Maalesef o gitti...
.. ve bu gün...
- Emre Halbad. H..~
__________________ Büyümeden yaşlandım ben.Hayat; ilk gördüğüm insanların,ilk gördüğüm gibi olmadıklarını öğretti. Kahraman Tazeoğlu |
| |