aynı bunalımı bi süre ben de geçirdim.. hatta o kadar dibe vurmuştum ki, ben aramasam kimsenin beni arayıp sormadığını yalnız olduğumu düşünmeye başlamıştım. (gerçi öyle ama neyse) sonra bu sıkıntı içinde kendimi yiyip bitireceğime değişik şeyler yapmayı denedim. kendine vakit ayır mesela, işten güçten fırsat mı kalmıyor? o zaman eve geldiğinde yap. bilgisayarda akşama kadar bi msne bi İFe bakmak yerine güzel bi film aç yanına da şöyle güzel bi mısır patlat. oh mis
