Çevrimdışı

evvel zaman icinde kalbur saman icinde uzak bir koyde yasayan bir kucuk kiz varmis fakat bu kiz dogduktan sonra annesini kaybetmis.bu yuzden onun adini sahipsiz koymuslar.sahipsiz ormanda dolasip ates yakmayi cok severmis.buna herkes karsi ciksada sahipsiz onlari dinlemezmis.birgun yine sahipsiz ormanda ates yakmis atesi yaktiktan hemen sonra buyuk bir agac karsisina cikivermis.sahipsiz cok korkmus ve hemen koye dogru kosmaya baslamis.kosmus kosmus ama kosamiyormus.sanki onunde bir duvar varmis gibi ilerlesede ayni yersnde duruyormus.bu buyuk agac sihirli bir agacmis.sahipsizi bu ates yakma huyundan vazgecirmeye calisiyormus.sonra agac konusmaya baslamis;

-bak sahipsiz ben bu ormanin kraliyim ormanimizin sakinleri senden cok sikayetci.sen ates yakarak ormanimizi kirletiyorsun.bu yaptigin cok yalnis.biz dunya icin cok degerli varliklariz.eger ki biz olmazsak dunyanin cok uzun sure dayanabilecegini sanmiyorum.cunku bizim size verdigimiz nimetlerin sonu yok.agaclarda yetisip buyuyen elmalar,portakalllar,nar,incirler,yeni dunyalar,kayisilar ve daha bir cok meyve ve sebze.

sahipsiz cok pisman olmus bir sekilde;

-ben bukadar onemli oldugunu bilmiyordum.cok ozur dilerim.cok pismanim bir daha ormanda ates yakmayacagima soz veriyorum.buyuk agac;

-aklin basina geldi demek.al sana odul olarak bu uc tohumu veriyorum.bu uc tohumu ekerek birer dilek dile.

sahipsiz koye vardiktan sonra hemen tohumlari ekip sulamis ve ilk dilegini dilemis;

-annem ve babam hep yanimda olsun, guzel bir evimiz olsun ve ormanlarimiza kimse zarar veremesin.