Tilki kaptan çıkmış yola

Uzun boynuzlu dostu tekeyle.

Teke alığın biriymiş sözün doğrusu;

Tilkiyse malum malın gözü.

İki ahbap öyle susamışlar ki yolda

İnmek zorunda kalmışlar bir kuyuya.

İçtikçe içmiş ikisi de şapır şupur.

İçemez olunca artık tilki demiş ki:

Kuyudan su içmesi kolay

Ama kuyudan çıkması zordur.

Sen kaldır ayaklarını daya duvara

Önce ben atlar sırtına

Tırmanırım yukarıya doğru;

Sonra atlayıp boynuzlarına

Çıktım mı yukarı

Çekerim seni de dışarı.

— Yuf benim sakalıma demiş teke;

Amma da akıl varmış sende!

Ben dünyada bulamazdım doğrusu

Böylesi bir kolaylığı.

Tilki çıkıvermiş kuyudan böylece

Bırakıp tekeyi dibinde.

Şöyle bir nutuk da çekmiş üstelik

Sabırlar dileyerek tekeye:

— Allah sana sakal vermiş yalnız babalık!

Sakalın kadar aklın olsa

Hiç iner miydin bu kuyuya?

Ben çıkmasını bildim Allahaısmarladık.

Sen de kullan aklını

Bul yukarı çıkmanın yolunu.

Sana yardım etmek isterim ama

Acele işlerim var kusura bakma.

Susadın mı kuyuya inmesine inmeli

Ama nasıl çıkacağını da düşünmeli.


La Fontaine Masalları