Çevrimdışı

Atatürkçülük, Atatürk'ü putlaştırmak, O'na tapmak, O'nu tabulaştırmak değil, büyük bir gerçekçilik, değerbilirlik, duygu ve düşünce birlikteliğiyle O'nun varlık nedenimiz, yaşam felsefemiz, Türkiye'yi Türkiye yapan ilkelerini benimsemek, savunmak, yaygınlaştırıp kökleştirmek, O'na bağlılık, gösterdiği yolda O'nu aşmaya çalışarak O'na yaraşır olmaktır.

''Kemalizm'' adıyla da ünlenen Atatürkçülük resmi bir ideoloji, dogma ya da öğreti değil, Türkiye Cumhuriyeti'nin kendine özgü düşün temelidir. Demokrasiyi yaşama geçiren, demokrasinin yönetimdeki adı olan Cumhuriyeti geçerli ve gerçek kılmak, çağa uygun yenilemelerle, evrensel ilkeleri destekleyerek daha iyi duruma ve düzeye gelmek hepimizin dileğidir. Esin kaynağımız, Atatürkçülüğü somutlaştıran, ulusal yaşamımızı aydınlatan, varlığımızın öğeleri olan Atatürk ilkeleridir.

Atatürk'ün duygu ve düşüncelerini, görüşlerini, buyruklarını, önerilerini, uygulamalarını ve yapıtlarını birer ilke saymak en gerçekçi davranıştır. Bu nedenle ilkeleri sınırlamak gereksiz ve olanaksızdır. 1937'de anayasaya geçen ''Altıok'' başta olmak üzere tüm ilkeler, birer altın oktur.

* Bu arada, basligin; Atatürk'e acıyorum olmasi yanlistir, tabii ki bunu küçük bir çocugunun söyledigini göz önüne aliyoruz. Atatürk'e acılmaz veyahut acınılamaz. Çünkü o esi benzeri olmayan, herkesin imrendigi bir kisilik idi.. Umarim bu yaziyi yazan küçüge de o kelimenin kullanilmasi bu yönde yanlis oldugunu söylemislerdir.