“Kadınlar gönül eğlendirir mi?” diye sordum ya...
Eğlendirir, bazıları eğlendiriyor da...
Bize ne?
Ne yadırgıyoruz ne yeriyoruz ne de yukarılara taşıyoruz.
Sadece tatlı tatlı yazışıyoruz...
Sonra...
“Asıl önemlisi, bu, kadının doğasında var mıdır?“ diye de bir soru daha eklemiştim...
Yani üzerlerinde gelmiş geçmiş hiçbir baskı olmasa...
Olmasaydı...
İçgüdüsel olarak...
Gönül eğlendirirler miydi?
Bence biz bunun cevabını bilim insanlarına bırakalım; zaten yakında bu konu hakkında İngilizlerden bir araştırma gelir!
Ben size bugün, burada yaşananları yazabilirim...
En rahatından...
1 kadın...
1 erkekle...
Gönlünü eğlendirsin, eğlendirmesin...
Taammüden veya kazayla...
İlk gece, son gece, tek gece, çok gece fark etmez, onunla yattığında...
Beklentiye girer.
Hayır, onunla devam etmek istemesinden, âşık olmasından falan bahsetmiyorum. O ayrı konu.
Bunların hiçbiri olmayabilir. Hatta belki ondan hoşlanmamıştır bile... Hoşlanmayı bırak, yaptığından utanıyor olabilir.
Yani yaptığından değil de onunla yaptığından...
Hani, “Üff... Ne gerek vardı?“ türünden...
Unutmak, hiç olmamış gibi hayata devam etmek istediklerinden biri...
Buna rağmen beklentisi vardır.
Tabii bu beklentileri günden güne değişir...
Mesela:
Ertesi gün...
- Ayrıldıktan hemen sonra bir telefon bekler.
- Ama bu telefon, “saatimi bulamıyorum, gördün mü?”lü olmasın ister.
- Sabah aramadı, akşam mutlaka bekler.
- Reddedeceği halde, tekrar ve hemen bir yeni buluşma teklifi ister.
Daha sonraki günler...
- Arada bir hâlâ aranıyor olmak ister...
- O her aradığında da söylenmek ister...
- Kendisi hiç özlemediği halde, özlenmek ister.
- Onun hayatına girmiş çıkmış en “iyi” kadın olmak ister.
- Bundan sonra da onu aşan çıkmasın ister.
- Pişman olsun ister. (Niyeyse?)
- Dişi geyiklerde onu ‘İstenmeyen vaka’lar listesine koymak ister.
- Onunla dalga geçmek ister.
- Karşılaştıklarında konuşmak istemiyor gibi görünürse de aslında konuşmak ister.
- Ama onun yanında daha “iyi” bir kadının olmasını asla istemez.
- Kendi yanında mı? Yazmama gerek var mı?
Çook ileride...
Onu hatırladığında sadece ama sadece gülmek ister!
Dilek Önder