Çevrimdışı

Işık kümeleri süzülmüştük
Toprağa,
Gönüllere
Şaltere.
Güneş tohumu gibi boy vermiştik
Ülkemiz sabaha çıksın diye.
Nice kışlar vurdu geçti
Ve ilkyazsız yazlar,
Sele tutulduk kiminde
Kiminde fırtınaya.
Gördük ki
Ölümdür
Düşü gerçeğin yerine koymak,
Geceyi şafağa boyamak.
Ölümdür
Denizi okyanus diye sunmak
Medet ummak
Dingin göklere çaktırılan şimşeklerden.
Ölümdür
Saygı sanmak korkuyu
Khramanlara bağlamak umudu.
Gördük ki
Tutuşmazsa emeğin bilincinde
Yarımlaşır bilgelik,
Soluklanmazsa yığınların gücüyle
Düşer kuvvetten cesaret
Ve ölümdür
durup seyretmek
Devinirken hayat.
Yürüyelim
Nakışlayarak belleğimize yaşananları
Ve biçimlendirerek adımlarımızı,
Yürüyelim sarıncaya dek göklerimizi
Ebem kuşağı alı.

Şafak TAMER