Ağır yaralı bir aşk benimkisi ,
Hafiflik ona göre değil.
Kime sorsam seni şimdi ,
gitti.. diyorlar ve yaram biraz daha kilo alıyor
...Biraz daha ağırlaşıyor..
Nefesimin elini yüzünü yıkıyorum biraz açılır diye
Ama daralıyor , küçülüyor ,
Ruhum bir türlü sığamıyor içine.
Aklımı çıkarıyorum kafatasımdan ,
Alıyorum karşıma ve sensizliği anlatmaya başlıyorum ..
Dinlemiyor beni ,
Sonra da Bilmediğim yerlerden soruyorsun.. diye yakınacak biliyorum
Ama kendisi bilir ,
Ben kendi kendime de olsa anlatıyorum ..
Tekrar alıp yerine koyuyorum ,
Bu sefer de yerini yadırgıyor her defasında..
Hep seninleydi ya orda hani , onu da anlamak lazım şimdi ..
Bir türlü ritim tutturamıyor kan dolaşımımın melodisi
Seni damarlarımdan geçirirken..
Ve bütün merasimlere taş çıkarttırıyor
Yokluğunun hayatımdan geçit töreni..
Saygı duruşundayım adına ,
Gitmeye gideceksin biliyorum , uğurlayayım seni..
Ve küçük bir ricam olacak ,
Sen güzel yazarsın bilirim aslında ama ,
Giderayak bir fark yaratalım diyorum seninle bu aşk'a yaratıcılık edip ,
Allah'ın alnıma eliyle yazdığı adının üzerinden ,
Son kez dudaklarınla geçip öyle gider misin ?
Özge Çelik
14.07.2011 14.31
__________________
''Mükemmel olmamak, tek istediğim. Dünkü kendimden daha bir şey olayım yeter;
Daha yorgun, daha verimli, daha anlayışlı, daha umutlu, daha kırgın,
daha çok şarkı bilen, daha bile erken uyanan…
Mükemmel olmanın endişesinde muhteşem şeyleri kaçırmak istemem.''