Çevrimiçi

Kelimenin Arapça aslı “veliyu’n-ni’meti “şeklindedir. Osmanlıca’ya Veli-yi nimet /Türkçe’ye velinimet olarak geçmiştir. Nimeti veren/nimetin sahibi/nimeti tedarik eden anlamına gelir.

Bizim için nimeti yaratarak tedarik eden, nimetin asıl hakiki sahibi Allah’tır, amenna... Fakat sebepler dairesinde mecazî nimet sahipleri de insanlardır. Bu sebeple, bize iyilikte bulunan bir kimse için “velinimet” sözcüğünü kullanmakta bir sakınca yoktur.

“İnsanlara teşekkür etmeyen, Allah'a da teşekkür etmez.” (Tirmizi, Birr 35, 1955; Ebu Davud, Edeb 12, 4811) mealindeki hadisten de bunun caiz olduğunu görebiliriz.

Demek ki, İslam’a göre iki velinimet vardır, biri hakiki, diğeri mecazidir. İkisine de teşekkür etmek insanî bir görevdir. Tabii ki, nimetlerin tablacısı olan insana yapılan teşekkür ile, nimetlerin yaratıcısı Allah’a yapılan teşekkürlerin boyutu çok farklı olacaktır.