Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Zengin,Yoksul
Servetin her aşaması yeni bir yaşam biçimi gerektirmelidir, kültürde ve insan sevisinde.
Ötesi paralılıktır, zenginlik değil.
Varlıklı zengin ile yoksun zengin arasında insanlık bağlantısı yoktur.
Fakirlerden çalışkan olmaları beklenir. Varlıklılar böyle düşünür. Oysa onlar hiç de tembel değildir; yoksuldurlar.
Varlığını yitirince canına kıyanı çok duymuşuzdur.
Oysa onlar insan olmanın yalınlığından korkmamalıydılar.
İnsandan uzaklaşınca düşünceler ve kavramlar bozuluyor. Yanılmalar olağandır varlıklı katlarında. Eş yanılmalarında anlaşır, böylece yaşamlarını sürdürürler. Anlaşma kampları onların yanılmada birleşme gruplarıdır.
Yoksulun yanılması ise hep olağanüstüdür.
İnsanın para davası gittikçe karışıyor.
Paranın insan davası daha da kötü.
Sahip olmak; kötü bir şey.
Sahip olmamak, daha kötü bir şey.
Yokun varlığını kılabilen yerlerdeki insanlar varın yokluğunu gerçekleştiren kılıklardır ancak.
Günümüzde zengin çok az var, paralı çok çok var.
Varklıklı zenginin yaşaması çok geniş alana bir katkıdır.
Yoksun zenginin ölmesi daha çok geniş alana bir katkıdır.
“Sevişen fakirler zengindir” diyor Oscar Wilde.
Tevekkelli değil, sevmeyen zenginler fakir.
Borçlu olmayan zengin değildir.
Alacaklı olmayan fakir.
Hiç kimseye borcum yok diye övünenler vardır, onlar ise, yalancıdır.
Zenginin okuyacak, okuyanın zengin olacak zamanı yoktur.
Özdemir Asaf