| Cevap: Benım Hayatım.
Eskiden Olsa Çoculuğumda üfleye püfleye zorla okula giderdim. şimdi ise çocuklara baktığımda iç çekiyor,keşke bende okusaydım diyorum.neden okumadım 23 yaşında olmama rağmen hala bilmiyorum.imkanım vardı durumumuz iyiydi ben isteksizdim..çalışmayı daha çok istemiştim. 15 yaşımda liseden çıktığımda ilk kez çalışacak,hayatta kalma mücadelesi vericektim. ilk kez inşaatta küçük ellerim,nasır bağlamış çok acıyordu. kalem tutan ellerim genç yaşta çimento tuğla taşıyordu. işte o zaman anladım bu hayatta yaşamak hiçte kolay değilmiş.o zaman dedim daha dün okuldayken bugün inşaatta çalışmak tam amele işi dedim.hayatta kalmak aileme katkı sağlamak için neredeyse her işi yaptım.20 yaşıma kadar çalıştım durmadan farklı işler denedim kah elimi kestim,kah demircide gözlerimi kaynak aldı sabaha kadar uyuyamadım. Diğer insanlar gibi hala çalışıyorum. ne yapıcağıma karar vermek istiyorum, nasıl yaşıyacağıma yön vermek güzel huzurlu bir hayat sürmek istiyorum. olucakta bundan eminim birgün bende mutlu olucağım.
En Çok Bunu istiyorum,hayata karşı yenilmek istemiyorum..
|