Çevrimdışı

Diazepam: Kararlı durum konsantrasyonlarında, diazepamın paroksetinin farmakokinetiğini etkilemediği düşünülmektedir.
Prosiklidin: Paroksetinin günlük oral dozları, prosiklidinin EAA0-24, Cmax ve Cmin değerlerini düşürmüştür. Antikolinerjik yan etkiler oluştuğunda, prosiklidinin dozu azaltılmalıdır.
Beta-blokerler: Paroksetin propranolün kararlı durum konsantrasyonlarını değiştirmemiştir.
Teofilin: Paroksetin ile teofilin etkileşimine ilişkin yeterli çalışma olmadığından, iki ilacın eşzamanlı kullanımında teofilin düzeylerinin izlenmesi gerekir.
Elektrokonvülzif tedavi (EKT): EKT ile paroksetinin eşzamanlı kullanımına ilişkin klinik çalışma yoktur.
Dozu Kullanma:
XETANOR günde tek doz olarak (genellikle sabahları) yemeklerle veya aç karnına uygulanmalıdır. Doktor tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde mutad dozları 20-60 mg/gün’dür. Doz artırımları en az 1′er hafta ara ile uygulanmalıdır.
Depresyon
Mutad başlangıç dozu: Önerilen başlangıç dozu 20 mg/gün’dür. Tüm antidepresanlarda olduğu gibi, tam etki geç ortaya çıkabilir. 20 mg doza cevap vermeyen hastalarda günde 10 mg’lık artışlarla dozaj maksimum 50 mg/gün’e kadar yükseltilebilir.
İdame tedavisi: Paroksetin tedavisinin ne kadar devam etmesi gerektiği yolunda bir veri yoktur. Akut depresyon epizodlarında aylarca aralıksız farmakolojik tedavi gerektiği kabul edilmektedir. Paroksetinin etkinliği sistemik olarak değerlendirildiğinde, etkinin ortalama 30 mg doz ile 1 yıla varan süreyle devam ettiği görülmektedir.
Obsessif Kompulsif Bozukluk
Mutad başlangıç dozu: Önerilen başlangıç dozu günde 40 mg’dır. Tedaviye
20 mg/gün başlanıp, en az 1′er hafta ara ile 10 mg/gün’lük artışlar yapılmalıdır. Günlük maksimum doz 60 mg’ı aşmamalıdır.
İdame tedavisi: Paroksetinin etkiliğinin uzun süre devam ettiği, 6 ay süreli relaps önleme çalışmasında ortaya konulmuştur. OKB, kronik bir durumdur ve tedaviye cevap veren hastalarda ilaca devam edilmesi düşünülmelidir. Paroksetin, etkili en düşük dozda uygulanmalı ve hastalar tedavinin devamına karar vermek için için sık sık değerlendirilmelidir.
Panik bozukluk
Mutad başlangıç dozu: Önerilen doz 40 mg/gün’dür. Tedaviye 10 mg/gün ile başlanmalı, doz artırımları 10 mg/gün’lük miktarlarda ve en az birer hafta ara ile yapılmalıdır. Günlük maksimum doz 60 mg’ı aşmamalıdır.
İdame tedavisi: Uzun süreli etkinlik 3 aylık relaps önleme çalışmasında gösterilmiştir. Panik bozukluk kronik bir durumdur ve bu nedenle cevap veren hastalarda tedaviye devam edilmesi düşünülmelidir. Paroksetin etkili en düşük dozda uygulanmalı ve hastalar tedavinin devamının gerekliliği açısından sık aralıklarla değerlendirilmelidirler.
Sosyal anksiyete bozukluğu
Mutad başlangıç dozu: Önerilen başlangıç dozu 20 mg/gün’dür. Bu dozun üzerine çıkıldığında ek bir yarar sağlanmadığı bildirilmiştir.
İdame tedavisi: Sosyal anksiyete bozukluğu da kronik bir durumdur ve bu nedenle cevap veren hastalarda tedaviye devam edilmesi düşünülmelidir. Paroksetin etkili en düşük dozda uygulanmalı ve hastalar tedavinin devamının gerekliliği açısından düzenli aralıklarla değerlendirilmelidirler.
Yaygın anksiyete bozukluğu
Mutad başlangıç dozu: Önerilen başlangıç dozu ve etkinliği kanıtlanan doz 20 mg/gün’dür. Bunun üzerindeki dozlardan daha fazla yarar sağlanabileceğine dair yeterli kanıt mevcut değildir. Klinik çalışmalarda doz sınırları 20-50 mg/gün’dür. Doz artırımları 10 mg/gün’lük miktarlarda ve en az birer hafta ara ile yapılmalıdır.
İdame tedavisi: Yaygın anksiyete bozukluğu kronik bir durumdur ve bu nedenle cevap veren hastada tedaviye devam edilmesi düşünülmelidir. Paroksetin etkili en düşük dozda uygulanmalı ve hastalar tedavinin devamının gerekliliği açısından düzenli aralıklarla değerlendirilmelidirler.
Posttravmatik stres bozukluğu
Mutad başlangıç dozu: Önerilen başlangıç dozu ve etkinliği kanıtlanan doz 20 mg/gün’dür. Bir klinik çalışmada paroksetinin etkinliğini gösteren doz sınırları 20-50 mg/gün olarak belirtilmiştir. Ancak bir sabit doz çalışmasında 40 mg/günlük dozun 20 mg/günlük doza göre daha etkili olduğuna dair yeterli kanıt bulunamamıştır.
Doz değişiklikleri en az 1 haftalık aralarla, 10 mg/günlük artırımlar şeklinde yapılmalıdır.
İdame tedavisi: Paroksetin tedavisinin ne kadar devam etmesi gerektiği yolunda bir veri yoktur. Her ne kadar paroksetinin etkinliği 12 haftadan daha uzun bir dozlama ile kontrollü klinik çalışmalarda gösterilmemişse de PTSB kronik bir durumdur ve ilaca yanıt veren hastada tedaviye devam edilmesi akla yatkındır. Hastayı etkili en düşük dozda tutabilmek için doz ayarlamaları gereklidir ve hastalar periyodik olarak tedavi devamı ihtiyacı açısından değerlendirilmelidirler.
Yaşlılarda ya da düşkünlerde ve ağır böbrek veya karaciğer yetmezliği olanlarda dozaj: Yaşlılarda, ağır böbrek veya karaciğer yetmezliği olanlarda önerilen başlangıç dozu 10 mg/gün’dür. Gerektiğinde doz artırılabilir. Günlük doz 40 mg’ı geçmemelidir.
Hastaları paroksetinden bir MAOİ’ne geçirme veya MAOİ’nden paroksetine döndürme: MAOİ ile tedavi kesildikten en az 14 gün sonra paroksetin ile tedaviye başlanabilir. Benzer şekilde paroksetin bırakıldıktan en az 14 gün sonra Bir MAOİ’ne başlanabilir.
DOZ AŞIMI
Paroksetinin doz aşımı ile ilişkili en sık bildirilen yan etkiler; somnolans, koma, bulantı, tremor, taşikardi, konfüzyon, kusma ve sersemliktir. Paroksetinin (tek başına veya diğer maddelerle) doz aşımında gözlenen diğer belirti ve bulgular; midriyazis, konvülziyonlar (status epilepticus dahil), ventriküler disritmiler (torsade de pointes dahil), hipertansiyon, agresif reaksiyonlar, senkop, hipotansiyon, stupor, bradikardi, distoni, rabdomiyoliz, hepatik disfonksiyon semptomları (karaciğer yetmezliği, karaciğer nekrozu, sarılık, hepatit ve hepatik steatoz dahil), serotonin sendromu, manik reaksiyonlar, miyoklonus, akut renal yetmezlik ve üriner retansiyondur.
Tedavi herhangi bir antidepresan ilaçla doz aşımının tedavisinde olduğu gibi genel ölçülere uygun olmalıdır. Öncelikle havayolu açık tutulmalı, yeterli oksijenasyon ve ventilasyon sağlanmalıdır. Kardiyak ritm ve vital bulgular monitorize edilmelidir. Genel destekleyici ve semptomatik önlemlerin alınması gerekir. Kusturma önerilmemektedir.
İlaç alımının hemen ardından veya semptomatik hastalarda eğer ihtiyaç varsa ve uygun bir havayolu koruması ile gastrik lavaj endike olabilir.
Aktif kömür uygulanmalıdır. Bu ilacın dağılım hacmi yüksek olduğundan, zorlu diürez, diyaliz, hemoperfüzyon ve değişim transfüzyonundan fayda umulmamaktadır. Paroksetinin bilinen spesifik bir antidotu yoktur.
Bir trisiklik antidepresanı aşırı miktarda yutmuş olabilecek ve paroksetin alan veya son zamanlarda paroksetin almış olan hastalara özel dikkat gösterilmelidir. Böyle bir vakada trisiklik ilacın ana bileşiği ve/veya aktif ****boliti klinik bakımdan anlamlı sekel olasılığını artırabilir ve yakın medikal gözlem gereken süreyi uzatabilir.
Doz aşımını tedavi ederken birçok ilacın alınmış olabileceği unutulmamalıdır.