Ötekiyle ilişkinin düşünülür olanın başlangıcı olduğunu söylediğim ölçüde öteki bakımından beni yükümlendiren şeyden söz etmeksizin Tanrıyla olan ilişkiyi betimleyemediğimi söyleyebilirim. Bir Hıristiyanla konuştuğumda hep Matta'ya göre İncil'in 25. Babından alıntı yaparım: Burada Tanrı'yla olan ilişki başka insanla olan ilişki olarak sunulur. Bu bir mecaz değildir: ötekinde Tanrı'nın gerçek mevcudiyeti vardır. Ötekiyle olan ilişkimde Tanrı'nın Sözünü duyarım. Bu bir mecaz değildir yalnızca son derecede önemli de değildir harfi harfine doğrudur da. Ötekinin Tanrı olduğunu söylemiyorum ama Yüzünde Tanrı'nın Sözünü duyduğumu söylüyorum.
O Tanrı ile bizim aramızda bir dolayımcı mıdır?
Ah! Hayır hayır kesinlikle değil bu dolayım değil kiptir; bu kip uyarınca Tanrı sözü çınlar.
Fark var mı?
Yoo dinleyin burada teoloji yapıyoruz!