Çevrimdışı

Tüm şarabı dudaklarından içmişken,
Sigara dumanı dudaklarından nefesime karışırken,
Öperken ; kalbimi bile yerinden çıkaracak kadar bedenimi baştan çıkarırken,
Aynı dudaklardan dökülen nefret ve sonu ünlemlerle dolu cümleleri duymak mı hayatın garip yanı ?
Yoksa aynı şeyleri tekrar tekrar farklı isimlerde görmek mi ?
Ama yine de ''dur gitme rujunu düşürdün diye'' peşimden koşarken,
Pervasız cümleler nasıl oluyor da yerini hiçbir şey söylenmemiş gibi ilk anki güzelliklere bırakıyor.
Sanki herşey kısır bir döngü gibi.
Belki de kocaman bir yalandan ibaret hepsi.


Günlüğüme not ; Seni özledim desem yalan olabilir. Özlediğim tek şey var tabi sen bunu bilemiyosun, eğer senin de bi kalbin olsaydı anlayabilirdin .. Şiir yazdım şimdi belki sözlerden anlayabilirsin beni.