Kader sandığımdın belki en büyük yanılgım sen
Adının ima edildiği kaç satır yazdım kaç defter kaç kalem
tükettim hatırlamıyorum bile.
Deli sanıyorum bazen kendimi gerçi zaten aşk bir çeşit delilik değil mi?
Sen ve vaadlerin ne çok tüketip bitirmişsiniz beni
Farkındayım farkındaydımfarkındaydım da çıkmadık candan ümit kesilmiyor işte
Belki beni hiç sevmedinBelki o kadını çok sevdin
Sen belkide kendinden başka hiç kimseyi sevemedin
Nasıl bir bilmeceydi bu ben hiç çözemedim.
Ne garip değil mi seni hala seviyor olmam
Bende inanamıyorum insan bu kadar ihanete bu kadar hayal kırıklığına ragmen hala umut eder birini sever mi?
Seviyormuş
Kelimeler tükeniyormuş hatta acıdan artık nefesin kesiliyormuşta
sevdiğini bile söliyemiyormuşsunGururun artık sanki kanata kanata
aşkını yazıklar olsun sana diyormuş
Diyormuşta genede seviyormuşsun
Yaz oluyor sonbahar sonra kış sonra tekrar ilkbahar yazmevsimler değişiyor vaadler değişiyor
Herşey değişirSen gene gelmiyorsun
İçmdeki aşkın kanında ben gene tek başıma boğuluyorum !
Artık senden çok kendime kızıyorumbu kadar yalana bu kadar ihanete ragmen bu ne aşktırki bitmedi gitti diyorum
Kimliğimi unutuyorum kişiliğimi hatırlamıyorumSen kimsin diye soranlara senin adını söliyorum
Hayalin neydi diyenlere seni işaret ediyorum sanki her seferinde
Soyadım bile geçici duruyormuş gibi bende kullanmıyorum çok gerekmedikçe
Amacın varmı diye soranlara aşkım var diyorum hala hiç utanmadan !
Kırılıyorum Dökülüyorum parça parça oluyorumAma hala kendime bile
itiraf edemediğim bir bekleyiştirki sorma gitsinKeşke diyorum bazen
keşkeAlkol tedavisi uyuşturucu tedavisi gibi biyer olsa senden
kurtulmak
içinBir tedavin olsa keşke!
Ve ne garipki seni yazarken bile son cümleyi bulamıyor kalemimNe bitti diyebiliyor ne terkedip gittim seni
Nede kavuşabilmeyi yazabiliyor
Ve zaten acıdan tutulan dilime artık sadece susmak düşüyor