Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Perde
Bir kalbe bir aşk nasıl düşer bilinmez,
Düşer yinede...
Ve sonra..!
İzinsiz, zamansız sahne alır.
Kırar geçirir gönülleri,
Talan eder varı yoğu,
Sus olur için,
Pus olur sözlerin.
Gözlerin ki dünden razı kanamaya,
"Sen" dersin çıkmaz "aşk" dersin kaçar
Böyle bir "sahne" işte aşk
Alabildiğine uzak ve alabildiğine zifiri...
Git dersin, ardından koşar sen çağırırsın,
Gelince de..!
Ben seni istemedim dersin,
Böyle ziyan olur aşklar, zamanlar.
Sen'li dünler ve yarınlar,
Bir varlar bir yoklar...
Bazen aşk bile,
Hangi durakta ineceğini,
Hangi durakta bineceğini şaşırır senin yüzünden
Aşkın kabahati nerede?
Ya da senin doğrun nerede?
Yine aşk'tır kazanan...
Neden mi?
Biz değil miydik?
Aşk’ı aramak bulmak için bebekler gibi zırlayan
Biz değil miydik?
Onu bulduğumuzda,
Yanlış insanlar da yanlış zamanlar da kullanan
Ya da yanlış olan bizlerdik...
Aşk bizi her halimizle kabul ederken
bizdik onu hırpalayan
...Ve bir çocuk çığlığıyla korkup kaçan
Bizdik aşk'ı her söylediğimizde inciten
"Ağzımız yakışmıyordu aşk'a"
Acemisiydik, yenildik,
Tecrübeli olduk yalnızlıklar sahnesine...
Şimdi, tek başına yaşanılacak sendromlar adına..!
"Perde"...