Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
İstanbul ve Sen
İlk kez sızlamadı içim;
Haberlerde İstanbul dediklerinde.
Güvercinler eşlik etti gülüşüme;
İlk kez gözlerimden neşeyle baktım kendime.
Sen saçlarımı okşayıp, eski zaman şarkıları söylerken kulağıma;
İlk kez gecenin karanlığında girmedim sığınağıma.
Orada olduğunu bilerek, sesinin duvarlarımdaki yankılarını çizerek uykuya daldım;
İlk kez şafağın aydınlığında İstanbul’la baş başa kaldım.
Adını sayıklamadım bu gece;
Yanımdaydı adın sahibi ilk kez.
Soluğunu duydum odamda, kokunu buldum yatağının sağında solunda.
Yalnızlığımın sokak lambaları bir bir yanarken;
İlk kez odamın ışıklarını kapadım.
Göz ucuyla seni seyre daldım;
Uyandığımda yine orada mısın diye;
Yoksa sadece yarattığım hayalim misin diye;
Açmadım gözlerimi, gizledim telaşlarımı;
Anlatmadım çocuksu inançlarımı…