Rosa
Dilimi gümüş yüzüklerde yıkadım
Burama dokunuyor parmaklarında ki vaveyla
Beton tanrılar geçiyor önümden
Bütün damarlarımı kesiyor harfler
Sefer taslarına doldurdum kelimelerimi
Anlamı tıkandı ıslıkların
Nefes ala-mıyor harfleri sırtına alanlar
Kana aç bir sülük can çekişiyor damar diplerimde
Suyumuzla büyüttüğümüz işaretlerde pusu kurdu örümcekler
Uyuz ve aç köpekler ufalıyor sokağın sesini
Heryer bizimdi, her yer tapınak
Aynı meydanda
Aynı tanrıları taşlıyorduk |